Er zijn van die verhalen waarbij je denkt: Heh? Is dat écht gebeurd? Dit is zo’n verhaal.
Je hebt misschien weleens van de drooglegging in Amerika gehoord. We gaan een eeuw terug in de tijd. De tijd waarin de drooglegging zich heeft afgespeeld; namelijk de periode van 1920 tot 1933. In deze periode mocht er in de hele Verenigde Staten geen alcohol gemaakt, vervoerd en verkocht worden. Voor ons bartenders is dit een belangrijke periode. Veel gebruiken en recepten zijn namelijk in die tijd ontstaan.
Vanaf het begin van de 20ste eeuw voerde een groep protestanten een campagne tegen alcohol. In die tijd was er een groot probleem met alcohol in de maatschappij. Veel mannen waren constant dronken, daarmee kwam veel (huiselijk) geweld voor. Veel lokale overheden wilden om die reden alcohol uit de maatschappij verbannen. Landelijke politici kregen uiteindelijk ook interesse in strengere alcoholregels
De ‘Women Christian Temperance Union’ predikte voor de drooglegging, zij waren van mening dat het land dan beter af zou zijn. Nadat de Verenigde Staten zich had gemengd in de 1e wereldoorlog vielen veel tegenstanders van de wet af. De Volstead act (de droogleggingswet) kon vervolgens snel een feit worden.
Rijke en invloedrijke mensen zorgden er op voorhand voor dat zij genoeg flessen op voorraad hadden. De wet had hierdoor vooral veel effect op arme mensen.
Want als er een wet wordt gemaakt is er altijd weer de vindingrijkheid van de mens om deze te omzeilen. In veel gebieden ging men zelf alcohol stoken in de bossen. Zij deden dit in het donker om niet ontdekt te worden en dit gebeurde vooral met volle maan. (leuk weetje!) De drank die zij stookten heet daarom ook moonshine. De alcohol vervoerden zij in onopvallende auto’s met geheime vakjes. Deze auto’s moesten daarnaast heel snel zijn om de politie te kunnen ontvluchten. Uit deze traditie is het NASCAR racing in Amerika ontstaan.
Het gevolg van het verbieden van alcohol was dat veel criminele bendes zich gingen bezighouden met het verhandelen van alcohol. Veel omliggende landen hadden geen alcoholverbod dus bootleggers of rum-runners zagen hun kans om een centje bij te verdienen door alcohol te gaan smokkelen. Door de slechte kwaliteit van deze alcohol nam het aantal mensen met alcoholvergiftiging helaas aanzienlijk toe.
En natuurlijk waren er ook legale manieren om de wet te omzeilen….
De verkoop van alcohol mocht namelijk wel als medicijn. Het resultaat was dat dokters en apothekers overal nieuwe winkeltjes openden waar je medicinale alcohol kon kopen.
Omdat er gedronken mocht worden, begonnen mensen een eigen drankhol. Dit werd de Speakeasy bar genoemd. Een Speakeasy had een geheime ingang, hierdoor kon je alleen naar binnen als je wist waar het was. Vaak moest je ook nog een wachtwoord hebben. In deze barren werd volop alcohol geschonken, maar om niet ontdekt te worden mocht je alleen zachtjes praten, vandaar de naam: ‘Speakeasy’.
De drank in de Speakeasy’s was vaak van slechte kwaliteit, hierdoor moest de bartender zijn best doen om de slechte smaak te verhullen. Dit deed hij vaak met bitters, verse kruiden zoals munt, suiker en fruit. Hierdoor zijn er nieuwe recepten ontstaan en oude recepten verbeterd.
Richting het einde van de drooglegging ontstond er steeds meer georganiseerde criminaliteit. De Volstead Act werd daardoor steeds meer in twijfel getrokken. Ook werd er bekend dat de politici en invloedrijke mensen zich niet aan de wet hielden. De recessie van de jaren 30 maakte een einde aan de drooglegging. De regering had namelijk geld nodig, zij konden de belasting en accijns op alcohol goed gebruiken. En zo eenvoudig werd de wet ook weer opgeheven…
Dit was een beknopte versie van de droogleggingperiode in Amerika. Ben je nieuwsgierig naar de cocktails uit die tijd en zie je ons eens op een feestje? Vraag ons om een lekkere cocktail te maken uit die periode. Wij kennen de recepten!
Cheers, Wesley